ห้องนี้เล่นยังไง มาสนุกกัน ^--^

[admin]

ห้องนี้ จะเป็นห้องฟรีไรต์ติ้งค่ะ
แบบว่า ใครอยากจะเขียนอะไรกระตุ้นตัวเอง
หรือว่าอยากจะมาทำโจทย์ที่พี่ฟีมาตั้งไว้
หรืออยากจะมาตั้งโจทย์เองก็ได้

ใช้เป็นห้องแสดงฝีมือการเขียน
แบบคิดได้เป็นหย่อมๆ ก็ได้ค่ะ

หรือคนที่อยากเขียนแต่ลงทะเบียนแรลลีไม่ทัน
อยากจะมาเขียน มาคุยเล่นกับเพื่อนๆ
ก็มาใช้ห้องนี้ได้เลยค่ะ

มาสนุกกับการเขียนทุกวันค่ะ
^--^

[ไอวินทร์]

ลองเป็นตัวอย่างค่ะ ฮ่าๆๆ

พอดีอยากจัดฉากนี้ ก่อนจะแต่งแรลลี่ค่ะ
ป้อมสกุลถัง : พยัคฆ์หมอบแห่งปฐพี
เรื่องนี้ จริงๆ  พี่ใหญ่ถังซี่หยู่ คือ พระเอก แต่เวลา แรลลี่ มีจำกัดไอเลยต้องเปลี่ยน เอาคู่เบาๆ มาเขียนแทนดีกว่า
ไอเพิ่งเขียนสด แล้วก็ ลงเลย

๙๙๙๙๙๙๙๙

ดึกสงัด ไร้ซึ่งการเคลื่อนไหวใดๆ ราวกับที่นี้เป็นเมืองร้างก็ไม่ปาน โรงเตี๊ยมแห่งนี้เขารู้ดีว่าไม่ปลอดภัย
แต่เขาไม่มีทางเลือกเพราะได้รับบาดเจ็บ จำเป็นต้องเดินลมปราณสะกัดกั้นพิษกระจายไปทั่วร่างกาย
ผ่านไปได้หนึ่งชั่วยามและตอนนี้เขารู้ดีว่า มีผู้ไม่ประสงค์จะออกนาม ฮ่าๆ
มาล้อมที่นี้ไว้หมดแล้ว มีใครไม่รู้บ้างว่าตอนนี้ค่าหัวของถังซี่หยู่ มีค่าเท่าไหร่ เขาดีดนิ้วส่งพลังไปดับเทียน

"ฮึ เจ้าพวกสวะ!" เขาเค้นเสียงอย่างนึกรังเกียจ มีเพียงตอนที่เขาอ่อนแอถึงได้กล้าลอบจู่โจมเยี่ยงคนขี้ขลาด

เงาสายหนึ่งปรากฎที่หน้าต่างด้านนอก เขาเขวี้ยงมีดสั้นออกไป และอีกเล่มไปที่ประตูห้อง
เสียงร้องโหยหวนแล้วตามมาเสียงดัง ตุ๊บ! บนหลังคามีอีกไม่ต่ำกว่าห้าคน
เขาอยากจะรู้ว่าพวกมันจะมีฝีมือสักเพียงไหน
ร่างในชุดดำทะลวงลงมาจากกระเบื้องด้านบนพร้อมกับปาวัตถุบางอย่างลงมา

เขาเดาว่าน่าจะเป็นระเบิดควันยาสลบ ไม่สู้ซึ่งหน้ายังพอทำเนา วิธีต่ำช้าเช่นนี้ก็ยังกล้าเอาใช้
 เขารีบปิดกั้นลมหายใจ เตะโต๊ะที่อยู่ในห้องพุงไปที่ประตู
จากนั้นกำหนดลมปราณส่งพลังออกมาเพื่อสร้างคลื่นลมภายในห้อง
ในขณะที่เพิ่งเริ่มมีเพียงลมบางเบา ชายชุดดำก็ทะยอยกระโดดลงมาจากบนหลังคา
ห้องพักที่ไม่กว้างขวางนักก็มีเขายืนอยู่ตรงกลางระหว่างคนอีกสามคน

"ชักกระบี่ออกมา ถังซี่หยู่"  หนึ่งในนั้นเอ่ยออกมา

"เจ้าคู่ควร?"

"โอหังเกินไปแล้ว จัดการมันเลยหัวหน้า" เขารู้ว่าที่ด้านนอกก็ยังมีคนคอยซุ่มโจมตีอีกไม่น้อย
แต่ที่ไม่กล้าบุ่มบ่ามเข้ามาก็เพราะว่าไม่อยากเสี่ยงโดยไม่จำเป็น นับว่าชื่อเสียงของเขายังดีอยู่ไม่น้อย

เขาฉวยจังหวะที่พวกมันเจรจากันอยู่ชักกระบี่ออกมาหมุนตัวฟันไปยังผู้หนึ่งลงปรโลก
เขาไม่อาจเห็นสีหน้าตกตะลึงของพวกนั้นเพราะปกปิดหน้าตาเอาไว้

"ช้าอยู่ไย ไม่ใช่ว่าพวกเจ้าอยากรีบตายไปเป็นเพื่อนมันหรือ"

"ถังซี่หยู่ เจ้าฆ่าน้องชายข้า วันนี้เป็นวันตายของเจ้า"

"ได้โปรดลงมือเถอะ"  (ข้ายืนรอเมื่อยแล้ว)

เขาโถมเข้าใส่พร้อมกระบี่ในมือ ด้วยความเร็วในตอนนี้ไม่อาจเทียบได้กับตอนที่เขาร่างกายปกติ
แต่ก็ยังนับว่าเหนือกว่าพวกเขาอยู่หนึ่งขั้น แต่พอสู้สองต่อหนึ่งก็นับว่าตึงมือมิใช่น้อย ต่อสู้กันไปประมาณสิบกระบวนท่า
ทั้งรุกทั้งรับ เขาต้องเร่งมือจัดการโดยไว มิเช่นนั้นเขาจะเป็นภายเสียเปรียบ
 เพราะอาการบาดเจ็บยังไม่ได้รับการเยียวยา ยิ่งมาออกแรงเช่นนี้
เขาล้วงหยิบมีดสั้นออกมาซัดใส่เจ้าคนด้านหน้า มีดปักคาหน้าอกด้านซ้ายอย่างแม่นยำ
 เหลือเพียงคนเดียวเท่านั้น เขาใช้จังหวะที่คนผู้นี้ชะงักตกใจแล้วเสียบกระบี่เข้าใส่กลางลำตัว
 ร่างนั้นทำได้เพียงส่งแววตาคาดไม่ถึงมาที่เขาก่อนจะล้มลงไป

 ยังไม่ทันได้ผ่อนลมหายใจลง ปัญหาร้ายแรงบังเกิดเสียแล้ว เขารู้สึกว่าควันยาสลบเริ่มมีผลกับตนเอง
เขาไม่แน่ใจว่าที่ศพของพวกมันจะมียาแก้ติดตัวมาด้วยหรือไม่
คงทำได้เพียงต้องรีบฝ่าออกไปในความมืด
ก่อนจะก้าวขาออกไปจากห้องเขานึกเปลี่ยนใจย้อนกลับมาค้นตัวพวกมันสามคนอีกครั้ง
อย่างน้อยก็น่าจะได้เบาะแสอะไรบางอย่าง
โชคดียิ่งนัก เขาเจอระเบิดควันอีกลูกถึงแม้อาจไม่ได้ผลในที่โล่ง แต่ก็คงทำให้พวกมันช้าลงบ้าง

------

จากเด็กดี ที่ไอจะแต่งต่อจากเรื่องนั้น อิพระเอกก็เจอนางเอกค่ะ
นางช่วยเอาไว้ แล้วพระเอกก็จะตาบอดชั่วคราว
ไม่ค่อยมีเลือดท่วมเท่าไหร่ ตอนแรกกะ จะฆ่าให้เลือดท่วม
แต่ ปัญหาคือ ต้องมีชื่อตัวละคร ตัวอื่น ฮ่าๆ ขี้เกียจตั้ง มันเสียเวลา
ฉากใหญ่ เวอร์ เอฟเฟก ยิ่งเยอะ ลองแต่งหนแรก อย่าคิดการณ์ใหญ่เกินไป