บทที่ ๑
ผลสอบแคลออกรึยังวะ วาทินหันไปมอง ชูชัยเพื่อนนักศึกษาที่ตั้งคำถาม ทั้งสองคนกำลังเดินออกมาจากห้องเรียนด้วยกัน
ได้ยินว่าออกแล้วนะ
ข้าต้องลุ้นอีกแล้วสิวะ...แล้วงวดนี้เอ็งจะท็อปอีกรึเปล่า คนอะไรวะ ทั้งหล่อทั้งเรียนเก่ง
วาทินยิ้มนิดๆ ขำกับคำชมปนเสียงบ่นของเพื่อน เขาไม่ได้สนใจคุณสมบัติเรื่องความหน้าตาดี แต่สนใจความสามารถในการเรียนมากกว่า
เอ็งจะลุ้นอะไรวะ ชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่าหน้าตาดีหันมาถามเพื่อนจอมบ่น
ก็ลุ้นว่าจะผ่านรึเปล่าน่ะสิ เราไปดูผลกันก่อนเถอะ กินข้าวไม่ลงว่ะ
วาทินเดินนำเพื่อนไปที่จอดรถจักรยานยนต์และส่งหมวกกันน็อคให้เพื่อนก่อนที่จะสวมของตนเอง เขาขี่จักรยานยนต์กลางเก่ากลางใหม่พาชูชัยไปยังสถานที่ติดประกาสผลการสอบวิชาแคลคูลัส
สองหนุ่มตรวจสอบคะแนนสอบของตัวเองและมีสีหน้าแตกต่างกันออกไปตามคะแนนที่ได้ ชูชัยมีสีหน้าเบื่อๆเซ็งๆ แต่ก็โล่งใจที่คะแนนของเขาไม่ได้ต่ำจนรับไม่ได้ ส่วนวาทินก็ยิ้มน้อยๆเมื่อมองเห็นผลคะแนนของตนเอง
เอ็งเก่งว่ะได้ตั้งยี่สิบเก้าเต็มสามสิบ ท็อปหรือเปล่าวะ ชูชัยเอ่ยชมเพื่อน คะแนนของเขาได้น้อยกว่าวาทินถึงสิบคะแนน ความจริงแล้วถ้าหากเขาเปรียบเทียบถึงความตั้งใจในการเรียนของตนเองกับวาทิน เขาจะเข้าใจเองว่าวาทินไม่ได้เก่งมากกว่าเขา แค่มีความตั้งใจมากกว่าเท่านั้น
วาทินก็อยากรู้เหมือนกันว่าตนเองได้คะแนนมากที่สุดหรือเปล่า ชายหนุ่มกวาดสายตาไปยังผลสอบอีกครั้ง คราวนี้เขาไม่ได้มองหาชื่อของตัวเอง แต่มองหาผลคะแนนที่มากกว่ายี่สิบเก้า และแล้วเขาก็มองเห็นผลคะแนนของนักศึกษาคนหนึ่งที่ได้สามสิบเต็ม เจ้าของคะแนนชื่อว่าอรอุมา ฉัตรพงษ์
แน่นอนว่านักศึกษาที่ชื่ออรอุมาคือผู้ที่ได้คะแนนสูงสุดในวิชานี้ เพราะเธอได้คะแนนเต็ม เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้หญิงจะเก่งวิชาคำนวณ หนุ่มหล่อรู้สึกเสียหน้านิดๆที่แพ้ผู้หญิง และนั่นยิ่งทำให้เขาพาลคิดไปว่าผู้หญิงคนนี้คงจะมีบุคคลิกที่ไม่โดดเด่น ไม่น่าสนใจอย่างเช่นรูปร่างท้วม ส่วนสูงน้ำ ผิวคล้ำ และแขนขาใหญ่เทอะทะ เหมือนที่พวกรุ่นพี่บางคนที่เคยค่อนแคะว่า อ้วน เตี้ย ดำ ล่ำบึก
มีคนได้คะแนนเต็ม เป็นผู้หญิงด้วยว่ะ วาทินบอกกับเพื่อน
สงสัยเป็นพวกเด็กเรียนใส่แว่นหนาเตอะ ชูชัยออกความเห็น
ข้าว่ายัยอรอุมาน่าจะอ้วน เตี้ย ดำ ล่ำบึก มากกว่า หนุ่มหล่อพูดพลางหัวเราะด้วยความขบขัน
ขณะที่ชายหนุ่มกำลังพูดถึงหญิงสาวนามว่าอรอุมา ฉัตรพงษ์ สายตาของเขาก็มองเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง เดินเข้ามาดูคะแนนสอบ เเธอมีรูปลักษณ์ที่ตรงกันข้ามกับที่เขาจินตนาการผู้หญิงที่ชื่ออรอุมาไว้ หญิงสาวที่มาใหม่มีรูปร่างสูงระหง ใบหน้าสวยหวานและผิวขาวผ่อง เจ้าหล่อนหันมามองหน้าเขาเมื่อได้ยินประโยคสุดท้ายของชายหนุ่ม
เธอละความสนใจจากเขาและกวาดสายตามองผลคะแนนและยิ้มน้อยๆเมื่อพบชื่อที่ตัวเองกำลังมองหา วาทินเผลอมองหน้าของเจ้าหล่อนแบบไม่ละสายตาจนหญิงสาวหันหน้ามามองเขาด้วยความแปลกใจ
เจอชื่อรึยังครับ ให้ผมช่วยหาไหมครับ วาทินเอ่ยขึ้นมาแก้เขิน
ไม่เป็นไรค่ะ เสียงหวานๆตอบกลับมา หญิงสาวมีท่าทีอึดอัดใจจนสังเกตุเห็นได้
วาทินไม่สนใจกับท่าทีของหญิงสาว เขาเดินหน้าทำความรู้จักกับเธอต่อ คะแนนสอบรองท็อปทำให้ชายหนุ่มมีความมั่นใจในตัวเองมากกว่าที่เคยเป็น บวกกับความสวยของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าดึงดูดความสนใจของเขา
ผมเต็มใจ คุณชื่ออะไรครับ
ฉันกำลังหาชื่อชาติชายค่ะ จะดูผลสอบให้แฟน สาวสวยยิ้มนิดๆก่อนตอบเขา
วาทินชะงักไปนิดหนึ่ง รู้สึกผิดหวังที่สาวสวยผู้นี้มีเจ้าของหัวใจแล้ว แต่เขาก็ช่วยกวาดสายตามองหาชื่อ ชาติชาย เมื่อเจอชื่อเขาก็พบว่านายชาติชาย ชาตรี ได้คะแนนแค่สิบ น้อยกว่าชูชัยเพื่อนของเขาเสียอีก
วาทินลอบมองหน้าหญิงสาวและพบว่าเธอถอนหายใจเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าแฟนตนเองได้คะแนนแค่สิบ คุณน่าจะหาแฟนที่...เรียนเก่งกว่านี้นะครับ วาทินพูดติดตลก อยากเสนอตัวเองมาแทนนายชาติชายจริงๆ
ขอบคุณที่แนะนำค่ะ
แล้วคุณชื่ออะไรครับ ผมจะได้ช่วยหา วาทินอาสา เขาอยากรู้จักเธอมากกว่านี้
ฉันรู้คะแนนตัวเองแล้วค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ เธอบอกเขา ก่อนที่หญิงสาวจะเดินออกไปนักศึกษาชายหญิงก็เดินเข้ามาสมทบและสอบถามคะแนนจากหญิงสาว
ชั้นกับยัยนีย์สอบผ่านรึเปล่า น้ำเสียงห้าวของนักศึกษาหนุ่มที่พยายามดัดให้เล็กบ่งบอกถึงบุคคลิกภาพของเจ้าของเสียงว่าจิตใจเป็นหญิง
นายได้สิบคะแนน นักศึกษาสาวคนสวยบอกเพื่อเสียงอ่อย เหมือนไม่อยากให้วาทินกับเพื่อนได้ยิน
ชาติชายแกสอบตกนะ แล้วฉันล่ะ หญิงสาวที่มาด้วยกันถามถึงคะแนนตัวเองบ้าง
นีย์ได้ยี่สิบคะแนน หญิงสาวบอกเสียงเบา เรื่องโกหกที่อ้างว่าชาติชายเป็นแฟนตนเองถูกเปิดเผยออกมา เธอหันไปมองหน้าวาทินและเห็นเขายิ้มออกมาอย่างดีใจ
แล้วหล่อนล่ะ อรอุมา ฉัตรพงษ์ ได้คะแนนเท่าไร ชาติชายจีบปากจีบคอถามเพื่อนสาว
สามสิบ หญิงสาวนามว่าอรอุมาพูดออกมาพร้อมกับทำตาดุกับเพื่อนที่เอ่ยทั้งชื่อและนามสกุลของเธอ อรอุมาหันไปมองวาทินและพบว่าเขาทำหน้าตกใจที่ได้รู้จักชื่อของเธอ สาวสวยมองค้อนชายหนุ่มที่บังอาจมากล่าวหาว่าเธอเป็นผู้หญิงอ้วน เตี้ย ดำ ล่ำบึก
ผมขอโทษนะครับคุณอรอุมา ที่ว่าคุณ...ไม่สวย ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นมา
ไม่เป็นไรค่ะ เธอพูดเสียงเรียบ
แล้วเจอกันนะครับ วาทินยิ้มหวานให้หญิงสาวแต่เธอทำสีหน้าเรียบเฉยตอบกลับเขาก่อนที่จะพาเพื่อนทั้งสองเดินจากไป
