เรือนคาเมเลีย
จากสถานที่แห่งความทรงจำอันแสนเจ็บปวดของกานดิศ ดูเหมือนความทุกข์ทั้งมวลของเขาจะมอดไหม้ไปพร้อมกับกองเพลิงแล้ว
เรือนคาเมเลียกลายเป็น บ้าน ที่มีความสุข จากที่เจ้าของคฤหาสน์มักจะยิ้มอย่างขอไปที เสแสร้งหัวเราะทั้งที่ในใจไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น มาตอนนี้เขากลับหัวเราะออกมาจากใจเมื่อทนเสียงอ้อนของภรรยาที่อยากให้เขาออกมาสูดอากาศข้างนอกบ้างไม่ไหว
สองสามีภรรยาพากันขี่จักรยานออกมาชมทุ่งนายามเช้า สูดกลิ่นหอมของดอกไม้ ปลูกผักสวนครัวไว้กินเองและบางครั้งก็แกล้งขับรถออกไปประชุมที่บริษัทให้คุณโรสฉุนเฉียวเล่น
ในวันที่ฝนเริ่มตกโปรยปรายลงมาเป็นวันแรกในช่วงเดือนสิงหาคม กานดิศซึ่งกำลังขี่จักรยานพาพวงชมพูกลับเรือนคาเมเลียหลังจากที่ทั้งสองไปเยี่ยมบ้านผู้ใหญ่บ้าน เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากเอดาวัต
คุณพี่ชายผมขอมาลี้ภัยที่เรือนคาเมเลียหน่อยนะ แม่จะบังคับให้ผมแต่งงาน!
นั่นปะไรล่ะ!
สองสามีภรรยากลับมาเจอเอดาวัตนั่งรออยู่ที่ห้องโถงอย่างกระสับกระส่าย พอเจอหน้ากานดิศ เอดาวัตที่ทำหน้ามุ่ยอยู่ก็โพล่งออกมาเป็นชุดๆ คงอัดอั้นตันใจมานาน
พี่ แม่จะให้ผมแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนแม่ หน้าก็ยังไม่เคยเห็น จะขี้เหร่หรือเปล่าก็ไม่รู้!
เกลียดผู้หญิงเฉิ่มๆ ไร้เสน่ห์อยู่แล้ว เผลอๆ จะได้อย่างนั้นนะคะคุณเอ พวงชมพูแกล้งค่อนแคะ
เอดาวัตตีอกชกหัว ปฏิเสธเสียงดังลั่น
ฉันหนีงานแต่งแน่ ฉันอดทนอยู่กับผู้หญิงแบบนั้นไม่ได้หรอก ไม่เอาเด็ดขาด!
งั้นเดี๋ยวฉันปลูกเรือนไฮเดรนเยียให้ตรงที่ดินโล่งๆ ฝั่งทางตะวันออก จะได้เป็นเรือนพำนักสำหรับคนไร้หัวใจอย่างนาย
เออ เข้าท่าแฮะ แล้วเอดาวัตก็นั่งลงกับโซฟา กระดิกเท้าอย่างสบายใจหลังจากที่ได้ระบายทุกอย่างออกมาจนหมดแล้ว เขาไม่รู้ว่ากานดิศพูดประชด พวงชมพูก็เพียงแค่อมยิ้ม
แม่ไม่มีวันรู้แน่ว่าผมมาที่นี่ แม่เข้าใจว่าผมเกลียดพี่จะตาย ใครจะรู้ว่าเราปรองดองกันได้ ฮ่าๆๆ
..........
กว่าเอดาวัตจะยอมไปนอน พวงชมพูกับกานดิศก็ได้เข้าห้องเกือบเที่ยงคืนเข้าไปแล้ว แต่อย่าคิดว่าดึกป่านนี้แล้วกานดิศจะนอน เขาดื่มไวน์ไปนิดหน่อยทำให้มึนอยู่บ้างแต่มากกว่านั้นคือมันกระตุ้นอารมณ์ส่วนลึกให้เขาได้ไม่ยากนักในเมื่อพวงชมพูนั่งอยู่ข้างๆ เขา
ชมพู คืนนี้...
คุณกาน...
ชายหนุ่มเล้าโลมเธอในจุดที่เขารู้ว่าเธออ่อนไหว เขาลูบคลำทรวงอกเธอและสอดนิ้วไปที่เหนือชายกระโปรงเธออย่างรวดเร็ว
หญิงสาวแทบหลอมละลายแต่ยังอิดเอื้อนบอกกานดิศเสียงสั่นพร่า
ช่วยอ่อนโยนกับฉันหน่อยนะคะ แล้วก็...หลังจากนี้เราสองคนก็อาจจะแค่ได้จูบกันเท่านั้นแล้วล่ะ
กานดิศผงะ รู้สึกหมดอารมณ์เอาดื้อๆ ในใจคิดมากไปหลายอย่างจนบ่งบอกออกมาทางสีหน้า
คุณรังเกียจผมเหรอ?
พวงชมพูกลัวกานดิศจะเข้าใจผิด รีบตัดสินใจบอกข่าวดีกับเขา
ฉันท้องค่ะ สองเดือนแล้ว เพิ่งแอบไปตรวจเมื่อสองสามวันก่อนที่ฉันอ้างว่าไม่สบายแล้วคุณกานไปประชุมที่บริษัทคนเดียวไงคะ
กานดิศดีใจอย่างบอกไม่ถูก เขาจูบแก้มพวงชมพู ยิ้มอย่างอ่อนโยน
งั้นหลังจากนี้ผมจะไม่กวนใจคุณจนถึงตอนคลอดเลย
ได้ยังไง คืนนี้คุณมากระตุ้นฉันแล้วทำให้อารมณ์ค้างเนี่ยนะ
พวงชมพูร้องประท้วงออกมาอย่างลืมแล้วรีบตะครุบปากตัวเองแทบไม่ทัน มันสายไปแล้วจริงๆ
หะ เดี๋ยวนี้คุณกล้าพูดเรื่องนี้ออกมาตรงๆ แล้วเหรอเนี่ย
มาถึงขั้นนี้แล้วพวงชมพูจึงได้แต่กระแอมแล้วพูดอ้อมแอ้มอย่างขัดเขิน
ก็เราเป็นสามีภรรยากันแล้วนี่คะ ทำไมต้องอายด้วย
กานดิศหัวเราะเสียงดังแล้วจูบที่ซอกคอหญิงสาว พูดพึมพำข้างหูเธอ
ขอบคุณนะพวงชมพูที่คุณเข้ามาในชีวิตผม
จบบริบูรณ์
14/11/59
06:14:15 น.
